Los Angeles – miasto, które nigdy nie śpi. Esencja bogactwa, popularności, czasem wręcz uwielbienia. Mimo że można w nim doliczyć się tysięcy ulic, ta jedyna do dziś rozpala wyobraźnię ludzi na całym świecie. Pora poznać słynny Hollywood Boulevard. Ciągnie się na dł. 2,1 km ze wschodu na zachód, wypełniając także ponad 600 m odcinek na Marshfield Way. Począwszy od Laurel Canyon Boulevard, po Sunset Boulevard stanowi wejście do wyjątkowego świata, będąc jedną z najsłynniejszych ulic świata. Nie bez przyczyny…

Hollywood & Highland

Ruszając arterią od zachodu, już od początku czuć, że określenie: „zwyczajne” kompletnie nie pasje do okolicy. No bo jak można za takie uważać wspaniałe fasady kosztujących fortunę domów, przy których w górę strzelają sięgające wysoko palmy? Gdy tuż za skrzyżowaniem z N La Brea Av. na posadzce widać zaczynający się sznur gwiazd, można dostać gęsiej skórki. Krok za krokiem. Coraz bliżej. Wreszcie oczom ukazuje się okazałe centrum handlowe z kompleksem rozrywkowym. Stojące pod nr przy 6801 Bulwar Hollywood, mające pow. 36 tyś. m2 stanowi ośrodek, na którego obszarze znajduje się kilka zabudować o niezwykłej przeszłości. Choćby dlatego, naznaczył ja w przeszłości nieistniejący już Hotelu Hollywood, zburzony w 1958 r.

Otwarta w 1902 r. drewniana budowla z fasadą zdobiona stiukami była przecież miejscem, w którym zatrzymywali się ludzie pragnący kupić sprzedawane przez H.J. Whitleya działki budowlane. Otwarcie Hollywood na przemysł filmowy popchnęło jednakże interes w zupełnie inne strony: w pokojach zatrzymywali się producenci filmowi, w tym słynny Harry Warner, czy Rudolph Valentino, zawsze wybierający pokój nr 264. Ale Hollywood, to okolica nad wyraz podatna na zmiany. Koniec biznesu nastąpił wraz z nabyciem go przez Charlesa E. Tobermana, w początkach l. 40.

Hotel Hollywood Los Angeles; źródło: Wikipedia

Owa tendencja do metamorfoz utrzymuje się tutaj, w zasadzie do dziś. Nie dziwota więc, że 2001 r. w miejscu danego, słynnego hotelu stanął 3 p. gmach centrum handlowego z ponad 70 sklepami i 25 restauracjami. ^{1, 2}

Hollywood & Highland; źródło: Flickr

Słynne Muzeum Figur Woskowych Madame Tussauds

W l. 20 Bulwar Hollywood przekształcił się w najistotniejszy kwartał o znaczeniu handlowym w okolicy. Swoje sklepy początkowo otwierali tu sprzedawcy sprzętu i artykułów codziennego użytku. Z czasem zaczęło się to jednak zmieniać. Jak gdyby po deszczu wyrastały tu butiki z elegancką, a co za tym idzie, słono kosztująca odzieżą, w których zakupy robili aktorzy pracujący na co dzień w pobliskich studiach filmowych.

Być tutaj i nie zajrzeć do Muzeum Figur Woskowych Madame Tussauds? To nie wchodzi w grę! Wiecie, że mieści co ono 125 znanych postaci. Jako pierwsze wnętrza wypełniły realistyczne sylwetki Beyoncé i aktora Jamiego Foxxa, z których każda pochłonęła… 350 tys. $. ^{3, 4}

Madame Tussauds Hollywood ; źródło: Flickr

Ale historia ulicy, wiąże się nie tylko z tym, co widać na pierwszy rzut oka. Teatr łączy bowiem przejściem z leżącym po przeciwnej stronie Hotelem Roosevelt. Gdy w 1927 r. otwarto ten przybytek, w ekskluzywnych pokojach meldowały się największe gwiazdy kina i show-biznesu. Tajemnica związana z sekretnym przejściem ujrzała światło dzienne dopiero w l. 90 XX w. kiedy… zniszczono je, w trakcie budowy metra. Odtąd do hotelu wszyscy wchodzą już drzwiami.

Hotel z oryginalnym wystrojem z lat 20. XX w. do dziś budzi zachwyt. Jak może być jednak inaczej, skoro to właśnie ją wybrano na miejsce organizacji pierwszej ceremonia wręczenia Oscarów – nagród filmowych 1929 r. Impreza przebiegała wówczas jednak wg zupełnie innego scenariusza niż dzisiejsza, słynna noc oscarowa. W trakcie eleganckiego przyjęcia nie otwierano kopert, a wszyscy zgromadzeni wcześniej doskonale wiedzieli, komu przypadnie dana nagroda.

Hotel Roosevelt Hollywood Boulevard; źródło: Flickr

Mieszczący się pod adresem 7000 Hollywood Boulevard Hotel Roosevelt, działa od 1927 r. Dziś nosi miano najstarszego, działającego nieprzerwanie, ekskluzywnego miejsca noclegowego całego Los Angeles! Gdy Marilyn Monroe, nad basenem, pozowała tu do reklamy perfum, wkrótce i on stał się więc ikoną stylu. A wynajęcia apartamentu słynnej blondynki kosztuje dziś 5 tyś $ za noc, zaś apartamentu Clarcka Gable’a 3,5 tyś $ za noc. ⁵, ⁶

Kino Grauman Chinese Theatre

Był 1922 r. gdy przy 6706 Hollywood Blvd ruszyła budowa okazałego gmach kina, zwanego wówczas nie inaczej, jak „pałacem filmowym”. Za inwestycją stały dwie postacie: osobowość telewizyjna Sid Grauman oraz wspomniany deweloper Toberman. 18 października zasiadająca tu publiczność wzięła udział w pierwszej hollywoodzkiej premierze filmowej – produkcji „Robin Hood”.

Jak się okazuje, multum budynków wykończono tu zgodnie z zaleceniami Tobermana. Nie ominęło to także słynnego „Grauman Chinese Theatre”. Gdy w latach 20. Hollywood było już swoistym centrum filmowym, w najbardziej prestiżowej lokalizacji… niemal nie było kin. Po tym, jak to wspomniane wyżej zaczęło ściągać tłumy, w 1926 r. przy 6925 Hollywood Blvd., kosztem 2.1 mln $ zbudowano kolejne – Teatr Chiński Graumana.

W 2002 r. kino Grauman Chinese Theatre kupiła firma Netflix.

Architektura kina od początku przywodziła na myśl klasyczny chiński pałac, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. A nie było to takie proste… Twórcy musieli uzyskać zgodę rządu USA na import z Chin oryginalnych dzwonów świątynnych, pagód i zajmujących od 1952 r. wnętrza oryginalnych posągów z dynastii Ming. Gdy ją otrzymali te, zgodnie z planem dekoratora Johna Tartaglii, ozdobiły przestrzeń kinową.

Salę wyposażono w prywatne loże, a budowniczy teatru na zawsze zostali unieśmiertelnieni umieszczeniem ich nazwisk przy suficie. Niestety, na pierwszy rzut oka są niezbyt widoczne… Jak wieść niesie, 18 maja 1927 r. w trakcie wielkiego otwarcia kina nie wszystko było jeszcze ukończone. Prowadzone wówczas prace nad wylewką przy wejściu, skutkowały więc zostawieniem przez gwiazdy śladów na świeżym betonie. Dla żartu część gwiazd podpisała się pod nimi, nie wiedząc jeszcze, jakie będzie to miało konsekwencje… Ale o tym za chwilę…

W 1977 r. w kinie odbywał się prapremiera „Gwiezdnych Wojen”. Mało tego, swego czasu organizowano tu gale oscarowe, w trackie których ochronę zapewniała Gwardia Narodowa.

Owo wielkie otwarcie zgromadziło multum ciekawskich, podziwiających pachnące nowością 3 m fontanny. Ściągające wzrok wielkie, czerwone kolumny do dziś podtrzymują strop z dachu, kusząc zdobieniami w postaci masek z kutego żelaza. Mało tego, pomiędzy nimi w górę, do wys. 30 m., pnie się kamienny smok oraz wielkie Niebiańskie Psy. ⁷

Grauman Chinese Theatre Hollywood Boulevard; źródło: Flickr

Powstały w 2001 r. za chińskim teatrem, Dolby Theatre znany jest dziś przede wszystkim z organizowania ceremonii wręczenia najpopularniejszych nagród filmowych – Oscarów. Ba, powstał właśnie z uwagi na doroczne święto Amerykańskiej Akademii Filmowej!

Ciągnący się od frontowej strony hol, prowadzący do olbrzymich schodów, otaczają kolumny w stylu art deco, na które naniesiono nazwiska zdobywco prestiżowych nagród. Sama scena jest jedną z największych na świecie, ma 34 m szerokości i 18 m głębokości. To, co się na niej dzieje kooglądać może 3332 osób zgromadzonych na widowni. ^{8, 9}

Dolby Theatre Hollywood Boulevard Los Angeles; źródło: Flickr

Teatr El Capitan

Kolejne z kin „Teatr El Capitan” odzyskało blask w 1991 r. po remoncie. Niestety trzy lata później, w trakcie trzęsienia ziemi, mocno ucierpiało. W 1997 r. ruszono z kompleksowym remontem, mającym zapewnić wizytującym go większego komfortu. Zbudowany przy 6838 Hollywood Blvd gmach jest dziś własnością The Walt Disney Company, przez co staje się często miejscem wyświetlania premier filmowych.

Od inauguracji 3 maja 1926 r. w na jego deskach organizowano spektakle i produkcje, których gwiazdami byli m.in. Clark Gable i Joan Fontaine. Z czasem przeobraził się w typowe kino; w efekcie zdemontowano efektowne balkony dla publiczności stylu modernistycznym. W trakcie II wojny światowej gmach powrócił do pierwotnej funkcji jako Hollywood Paramount Theatre. W 1985 r. budynek kupiła sieć kin Pacific Theatres, a w 1991 r. po zainwestowaniu 14 mln El Capitan stał się własnością wytwórni Disney. ¹⁰

El Capitan Theatre Los Angeles; źródło: Flickr

Front Teatru El Capitan na Hollywood Boulevard; źródło: Flickr

Zdobienia teatru El Capitan Los Angeles Hollywood Boulevard; źródło: Flickr

Masoni i Max Factor

Masońskie ceremoniały od zawsze owiane były aurą tajemniczości. Nie inaczej jest z powstałą w 1921 r. Masonic Temple. Funkcjonująca do 1982 r. siedziba loży zaadoptowano na teatr oraz klub nocny. Wreszcie w 1998 r. nieruchomościowy trafiła w ręce Buena Vista Pictures Distribution, jednej z firm córek Walt Disney Company. Działające tu „Buena Vista Theatres” pozostaje ośrodkiem organizowania premier oraz miejscem spotkań ludzi z branży filmowej.

Tworząc 2 p. gmach, Charles E. Toberman wydał jednak fortunę. Chcąc odzyskać środki, wynajął ją członkom Hollywoodzkiego Klubu Masońskiego, licząc sobie 100 $ za wynajęcie pomieszczenia. Wyposażenie z salą balową i bilardową oraz oddzielnym pomieszczeniem dla kobiet gromadziło śmietankę czesnego Los Angeles, które cieszyło oczy bogactwem wnętrza. Lata mijały. Gdy końcówka l 70 przyniosła spadek popularności loży i co za tym idzie wpływów organizacji. Tak w 1982 r. sprzedali nieruchomość piosenkarce Rosicie LaBello, która urządziła tu Hollywood Opera & Theatre Company. ¹¹

Hollywood Masonic Temple na Hollywood Boulevard – Świątynia Masońska w Los Angeles; źródło: Flickr

Przechodząc N Highland Av. i kierując się dalej na wschód, nie sposób opędzić się od kolejnych atrakcji. Funkcjonujące pod nr 6767 Hollywood Wax Museum to kolejna placówka przedstawiająca postacie wykonane z wosku. Tym razem za jego powstaniem stoi niejaki Sapuran Singh Sundher, czy jak kto woli Spoony Singh. Tesli ktoś pyta właśni kto zacz, to po prostu pochodzący z indyjskiego Pendżabu imigrant, osiadły w Kanadzie. Otwarte w lutym 1965 r. muzeum pozostaje najdłużej funkcjonującą placówką tego typu na terenie Stanów Zjednoczonych. ¹²

Hollywood Wax Museum Los Angeles; źródło: Wikipedia

Max Factor – kosmetyki dla filmowców

Kojarzycie kosmetyki z logo Max Factor? Jeśli chcecie poznać niesamowitą historię twórcy podkładów, musicie odwiedzić Max Factor Building. Dawna siedziba króla makijażu i fryzur mieści dziś co Hollywood Museum, ale roi się tu od przedmiotów związanych ze słynnym wizażysta. Znany na całym świecie charakteryzator przez lata pozostawał na usługach wielkich gwiazd. Mało kto wie, że w rzeczywistości nazywał się… Maksymilian Faktor i był polskim Żydem.

Urodził się w Zduńskiej Woli, ale od młodości mieszkał w Moskwie. Ba, tworzył dla rodziny carskiej Mikołaja II wiele makijaży wykorzystywanych w trakcie robienia zdjęć. W 1908 r. przybył do USA, chcąc realizować swój „american dream”. Wkrótce wymyślił rzadszy makijaż, który nie pękał, jak inne po nałożeniu na twarz. Jego podkład, błyszczyk i… sztuczna krew, niebawem weszły do powszechnego użycia w świcie filmu, przemieniając aktorki w piękności. Co ciekawe owe metamorfozy następowały trzech pokojach: dla brunetek, blondynek i rudych. Wreszcie opracowując linię kosmetyków dla zwykłych kobiet, wszedł do annałów branży. Mimo że zakupił siedzibę na swój pierwszy „warsztat” w 1928 r., „Wielki Kryzys” znacząco opóźnił otwarcie firmy. W efekcie na pierwsze efekty trzeba było czekać do 1935 r.

Max Factor Building, czyli Hollywood Museum; źródło: Flickr

Poświęcona mu placówka muzealna mieści dziś szereg pamiątek nawiązujących do amerykańskiego przemysłu filmowego i telewizyjnego. Odwzorowano tu cztery pokoje, w których nakładano makijaże, wypełniając je 11 tys. pozostałości po słynnym specjaliście, m.in. kostiumami, rekwizytami, oraz zdjęciami. Ale nie tylko, gdyż w 2011 r. postanowiono urządzić tu Hollywood Museum. Dzięki temu odrestaurowane wnętrze znów zalśniło białym i różowym marmurem. Oświetlany historycznymi żyrandolami środek wymalowano pastelowymi kolorami, ustawiono antyczne meble, zdobiąc elementy 22 karatowymi płatkami złota. ^{13, 14}

Gdy ma początku XX wieku przybyli do Hollywood pierwsi filmowcy, w branży rozeszła informacja, że miejsce idealnie nadaje się do kręcenia filmów. Tutejsza różnorodność była bowiem bardzo poszukiwaną cechą wśród reżyserów i scenografów. Przybysze mieli jednak złą opinię; a sami aktorzy byli wprost znienawidzeni przez miejscowych.

Wciśnięte między ściany piaskowego koloru kino „Teatr Egipski” na stale wpisało się do annałów kultury. Gmach zbudowany został bowiem w stylu tzw. odrodzenia egipskiego, wobec czego efektowne zdobienia tworzą tu hieroglify i obrazy w iście egipskim stylu. Sęk w tym, że specjaliści łączą je popularnością prowadzonych wówczas poszukiwań grobu faraona Tutenchamona. ¹⁵

Restauracja Musso & Frank Grill

Przecięcie kolejnej przecznicy i przejście na drugą stronę Hollywood Boulevard równoznaczne jest z dotarciem do restauracji Musso & Frank Grill. A trzeba wiedzieć, że założona w 1919 r. przez Josepha Musso i Franka Touleta knajpka to obiekt wyjątkowy. Była bowiem pierwszym takim miejscem, jakie powstało w Hollywood! Osiem lat później tafia w ręce innej dwójki: Josepha Carissimi i Johna Mosso, która znacząco ją rozbudowała. Gdy Hollywood zaczęło odwiedzać mnóstwo aktorów, pisarzy i innych przedstawicieli kultury ci upatrzyli ją sobie, dodając jej splendoru. No bo, kto by nie chciał zjeść w miejscu, w którym gościli: Charlie Chaplin, Greta Garbo, Marlon Brando, Marilyn Monroe. Ba, powstawały tu sceny znanych filmów jak „Oceans Eleven”z Georgem Clooneyem i Bradem Pittem. ¹⁶

Restauracja Musso & Frank Grill Hollywood Boulevard; źródło: Flickr

Słynne Gwiazdy, czyli Hollywood Walk of Fame

Pierwotnie wytyczony w 1910 r. Bulwar Hollywood nazwano inaczej, a mianowicie Prospect Avenue. Wraz z wejściem w l. 20 arteria znacząco zaczęła się zmieniać. Odpowiadał za to parający się budownictwem, wspomniany już Toberman, nie bez przesady nazywany „Ojcem Hollywood”. Aczkolwiek musiało minąć jeszcze sporo czasu, by Hollywood Boulevard zaczął mienić się gwiazdami z nazwiskami najsłynniejszych aktorek i aktorów. Za pomysłodawcę niezwykłej trasę uchodzi niejaki E.M. Stuart. Był 1953 r. gdy wolontariusz Hollywood Chamber of Commerce wpadł na pomysł wybrukowania gwiazdami ścieżki, która – służyć miała, jak się wyraził „utrzymaniu chwały społeczności, której nazwa oznacza przepych i podekscytowanie w czterech zakątkach świata”. Pięć lat później nad projektem pochylili się architekci z firmy Periera i Luckman.

W styczniu kolejnego roku nad pomysłem pochyliła się Rada Miasta Los Angeles, obligując Zarząd Robót Publicznych, do przygotowania pełnej specyfikacji technicznej. Wśród pomysłów na wyróżnienie gwiazd nalazły się choćby: ich karykatury oraz brązowo-błękitna barwa chodnika.

Osiągnąwszy konsensus co do wyglądu Alei Sław, przystąpiono do zgłaszania kandydatur, opierając się wówczas na reprezentantach czterech typów działalności artystycznej: filmu, telewizji, nagrań i radia. Szybko oszacowano, że koszt budowy niezwykłego chodnika pochłonie 1,25 mln $. Atrakcja nazwana Hollywoodzką Aleja Sław (Hollywood Walk of Fame) ściąga odtąd nie tylko turystów, maniaków kina, ale i ciekawskich, którzy chociaż raz pragną zerknąć na odciśnięte ręce i stopy gwiazd filmowych. Przez lata ludzie byli uwiadamia świadkami unieśmiertelnienia kolejnych postaci. W 1953 r. swe ślady pozostały tu Marilyn Monroe i Jane Russel odtwórczynie ról w słynnym filmie „Mężczyźni wolą blondynki”.

Słynna Hollywood Walk of Fame Los Angeles; źródło: Flickr

Ale odciski nie wystarczyły… 15 sierpnia 1958 r. w trakcie podniosłej uroczystości odsłonięto osiem pierwszych gwiazd. Szczęśliwcami uwiecznionymi w tym niezwykłym panteonie sław okazali się:

Olive Borden
Ronald Colman
Louise Fazenda
Preston Foster
Burt Lancaster
Edward Sedgwick
Ernest Torrence
Joanne Woodward

Był 8 lutego 1960 r. kiedy postanowiono zainaugurować nową „trasę gwiazd”. W efekcie pierwszą uhonorowaną postacią, 8 marca 1960 r. został Stanley Kramer. Do wiosny 1961 r. opracowano projekt, który zakładał, że ostatecznie powstanie tu 1558 podobnych gwiazd. Tymczasem w lutym 2020 r. znajdowało się tu 2690 pięcioramiennych gwiazd.

W 1972 r. swą gwiazdę na Hollywood Boulvard otrzymał Charlie Chaplin.

Odciski rąk umieszczone w mających kształt gwiazdy różowych kamieniach należą nie tylko do aktorów, ale także reżyserów i producentów. A nawet muzyków i… fikcyjnych postaci. Zdobiąc posadzkę, każdy odcisk umieszczono w odpowiednim entourage’u. I tak:

Klasyczna kamera filmowa – odpowiada gwizdom filmu
Telewizor – symbolizuje osobowość telewizyjną
Płyta gramofonowa – muzyka
Mikrofon radiowy – audycję radiową
Maski komedii/tragedii – konkretny teatr lub przedstawienie

Aleja Sław ściąga dziś rocznie 10 milionów ludzi, którzy chcą je zobaczyć, dotknąć, zrobić zdjęcie betonowym odciskiem dłoni i stóp największych gwiazd przemysłu filmowego na świecie. ¹⁷

Hollywood Los Angeles; źródło: Flickr

Gwiazda zespołu The Beatles – Aleja Sław Bulwar Hollywood Los Angeles; źródło: Flickr

W nawiązaniu do granej postaci – Jamesa Bonda gwiazdę Rogera Moore’a umieszczono pod nr 7007 Hollywood Boulevard.

Hollywood Pacific Theatre i jego sąsiedztwo

Fasady gigantycznego Hollywood Pacific Theatre może i nie pokrywają niesamowite zdobienia. Formułując jego bryłę w stylistyce nawiązującej do stylu włoskiego Beaux Arts, skoncentrowano się na tym, by jak największej liczbie ludzi umożliwić wygodne oglądanie wyświetlanych tu filmów. Właśnie filmów, gdyż jak to mieli tu w zwyczaju, teatrami nazywano właśnie miejsca, w których ludzie oglądali hollywoodzkie produkcje.

Stojące przy 6433 Hollywood Boulevard, tuż po założeniu w 1928 r. funkcjonowało jako Warner Hollywood Theatre. Mogące pomieści dotąd 2700 widzów, po modernizacji od 1953 r. zyskało nowy, większy ekran, oraz znacznie zwiększyło komfort oglądania. Odbiło się to jednak na pojemności publiczności ograniczonej do 1500 widzów. A to nie ostatnia przebudowa, jaka dotknęła to miejsce. Kolejna ze stycznia 1978 r. sprawiła, że kino zyskało dwa ekrany i system Dolby Stereo. Codzienną działalność zakończono tu 15 sierpnia 1994 r., po tym jak zostało zalane w trakcie trzęsienia ziemi. Potem mieścił się tu… kościół Ecclesia Hollywood. ¹⁸

Hollywood Pacific Theatre Hollywood Boulevard; źródło: Flickr

Stojący na rogu z Vine St. Broadway Hollywood Building (BH Dyas) zajął teren w 1927 r. Mieszący się pod nr 6300 Hollywood Boulevard, początkowo pełnił funkcję domu handlowego. Z czasem, po powstaniu dobudówki, jego wnętrza podzielono na mieszkania, co zapoczątkowało wprowadzanie się nowych lokatorów. I to nie byle jakich, gdyż choć w dokumentach figuruje jako 10 p. gmach; w rzeczywistości ostatnie dwie kondygnacje połączono, tworząc efektowny penthouse, nad którym do dziś widnieje metalowy neon z nazwą nieruchomości.

Broadway Hollywood Building; źródło: Wikipedia

Miejsce, w którym słynny bulwar spotyka się z biegnącą poprzecznie Hollywood and Vine, w l. 20 zmieniło się w świątynię działalności filmowej i radiowej. To tu swe siedziby miały owe wytwórnie.

I pomyśleć, że jeszcze sto lat temu funkcjonowały tu… farmy, których własnością była Daeida Wilcox Beveridge. Gdy przybyła z mężem do Los Angeles, był 1884 r. Kilka lat później to właśnie ona wymyśliła nazwę „Hollywood”, po czy de facto zaczęła tworzyć na swym terenie nowe miasto. Sęk w tym, że jej ambitne plany przekreślił los. Po tym, jak zmarł jej mąż – Harvey, zostały jej po nim tylko działki, zakupione pierwotnie za cenę 150 $ za akr. A życie kosztowało…

Potrzebując gotówki, zaczęła rozglądać się za ich potencjalnymi nabywcami. Wkrótce na zakupy ruszyli bogaci Amerykanie. Daeida wykorzystała moment idealnie, sprzedając akr swego rancza za ponad 1000 $, ciesząc się bogactwem do 1914 r., gdy mając ledwie 53 lata zmarła na raka. Do dziś świadkiem jej dawnej historii jest 12 p. budynek Taft, klub nocny Avalon Hollywood, czy zajmujący południowo-zachodni narożnik gmach Broadway Hollywood. ¹⁹

Hollywood and Vine Los Angeles; źródło: Flickr

Wytwórnia Capital Records

Oddajmy jednak cesarzowi, co cesarskie i nie zapomnijmy o jeszcze jednej ważniej rzeczy. Hollywood bowiem to nie tylko film, ale i muzyka. O tym, jak wielką rolę odgrywa w Los Angeles, dowodzi siedziba Capital Records. Firma założona przez założona twórcę tekst piosenek Johnny’ego Mercera w 1942 r. zajęła pierwszy na świecie okrągły biurowiec! Ok, 13 p. gmach stoi co prawda przy 1750 Vine Street, a nie słynnym bulwarze, ale to przecież tylko rzut beretem. A jest na co popatrzeć, gdyż jest jakby obleczony w biegnące dookoła markizy, tworzące coś na ułożonych na płyt gramofonowych.

Na dachu 46 m budowli w oczy rzuca się migające światełko na iglicy. Charakterystyczne błyski oznaczają nadawany, od 60 lat, alfabetem Morse’a kod: „Hollywood”. Obecnie prócz działalności fonograficznej studio gromadzi też płyty – matki, czyli premierowo nagrania słynnych wykonawców m.in. Beatlesów. ²⁰

Capitol Records Building Los Angeles; źródło: Flickr

Historia Teatru Pantages

Przybywając do Stanów z dalekiej Grecji w l. 80. XIX w. Alexander Pantages, pewnie nawet nie marzył o tym, co stanie się jego udziałem w kolejnych latach… Pracujący początkowo jako kelner czy dozorca stale pnąc się po stopniach kariery, w końcu wszedł w branżę rozrywkową, stając się impresariem. Oszałamiająca kariera skutkowała w końcu otwarciem 4 czerwca 1930 r. jednej z teatralnych scen w Los Angeles. Konkretnie Teatru Pantages przy 6233 Hollywood Boulevard. Dobrze rokujący interes zderzył się jednak z prozą życia. Pamiętny Wielki Kryzys odcisnął na właścicielu swoje piętno, przez co 1932 r. kupiła go forma Fox West Coast Theatres. Prócz wystawiania sztuk organizowano w nim koncerty, na których bawiła się pora publiczność. ²¹

Chyba nieco przesadzili z tymi kinami, prawda? Co jednak zrobić skoro wiele z nich to nęcące swoją przyszłościowa obiekty. Nie inaczej jest z widocznym na 6126 Hollywood Boulevard Fonda Theatre. Tym razem jednak w trakcie budowy postawiono tu salą koncertową w stylu hiszpańskiego odrodzenia kolonialnego o pow. 2900 m2.

Otwarta hucznie 20 października 1926 r. po II wojnie kupiona została przez przedsiębiorstwo Fox West Coast. Działające w nim odtąd kino działało do 1977 r. Po jego upadku wnętrze świeciło pustkami przez kolejne 8 lat, aż otwarto w nim kino, którego nazwa nawiązuje do postaci Henry’ego Fondy. Dziś może pomieści 1200-osobową publiczność. ²²

Rezydencja Aline Barnsdall

Nie dość, że Bulwar Hollywood stanowi główną arterię komunikacyjną łączącą zachodnią część Los Angeles ze wschodnią to jeszcze na samym skraju, nic nie traci na swym prestiżu. Można się o tym przekonać na ostatnich metrach ulicy prestiżowego Barnsdall Art Park. Ktoś może powiedzieć: przecież to zwykły park, jakich w tym mieście wiele. No niekoniecznie…

Mieści się w nim bowiem rezydencja Aline Barnsdall – spadkobierczyni magnata naftowego, która podarowała te tereny miastu. W 1915 r. owa miłośniczka teatru postanowiła popularyzować kulturę w tym rejonie Stanów Zjednoczonych. Wkrótce zwróciła uwagę na okazałą działkę, na której urządziła nie tylko dom dla siebie i swej córki, ale nade wszystko teatr, dom dla reżysera oraz przestronne pomieszczenia o charakterze mieszkalnym dla aktorów. ²³

Rezydencja Aline Barnsdall w Barnsdall Art Park Hollywood Los Angeles; źródło: Flickr

Holywood Boulevard, z racji swej długości, co oczywiste przebiega przez kilka dzielnic w tym: Hollywood, Little Armenia, Thai Town, wreszcie Los Feliz. I właśnie w tej ostatniej, niemal na samym końcu ekskluzywnej ulicy zerknąć można na Teatr Vista. Kolejne z dawnych kin, mogące pomieści 400 osób, stanęło tu w 1923 r. Otwarte w październiku, swego czasu stawiło jednak magnez dla chcący oglądać „filmy dla la dorosłych”. ^{23, 24}

Wnętrza Vista Theatre w Hollywood; źródło: Flickr

Vista Theatre Los Angeles; źródło: Flickr

Ciemna strona Bulwaru Hollywood

Nie zawsze jednak Bulwar Hollywood uchodził za elegancką, pełną przepychu miejscówkę. Nadejście l. 70 sprowadziło na ulicę nie lada kłopoty. Zaniedbana arteria straciła swą ekskluzywność, stając w jednym rzędzie z innymi zabiedzonymi ulicami wielkiego Los Angeles. W 1985 r. historyczna arteria trafiła do amerykańskiego Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych. W efekcie siedem lat później kompletnie zmieniała oblicze, co szczególnie widoczne było na odcinku między Vine a La Brea Boulevard, który wyłożono błyszczącym asfaltem. ²⁵

W 1939 r. dzielnica, a co za tym idzie Bulwar Hollywood, został włączony w granice Los Angeles.

Słynny napis

Są tacy, którym na pierwszą myśl o tej części Los Angeles nie przychodzi napis „Hollywood”? Jest takie miejsce, z którego wygląda szczególnie; jest nim taras widokowy na górze Lee. A co do samego napisu… Gdy pojawił się tam w 1923 r., wcale nie chodziło o jakieś szczególne uczczenie branży filmowej. Jak to w Ameryce, czynnikiem twórczym okazała się możliwość zarobku. Konkretnie sprzedaży nieruchomości, które miały stworzyć na wzgórzu nową oazę dla mieszkańców.

Po ukończeniu tekst reprezentował się nawet inaczej niż dziś – miał bowiem 13 liter, tworzących termin „HOLLYWOODLAND”. Z czasem dodano pod nimi podświetlenie, miotające snop na 15 m wysokości napis.

Hollywood Sign – Napis Hollywood; źródło: Flickr

Po tym, jak sprzedaż działek i domów zakończono, o dziwo, miał zniknąć. Mieszkańcom tak jednak przypadł do gustu, że pozostał. Tak stał się znakiem rozpoznawczym przemysłu filmowego. W 1978 r. odnowiono go, a za ową inicjatywą stał nie kto inny jak… Hugh Hefner, który zgromadził majętnych mieszkańców z okolicy. Każdy wysupłał wówczas z kieszeni 27 tysięcy $ finansując jedną literę. Tak za pomocą dźwigów i helikopterów ustawiono nowy symbol Los Angeles. Sęk w tym, że ludzie przychodzili na wzgórze i robili sobie żarty, zamieniając litery… W efekcie teren ogrodzono i oddano do patrolowania policji, umieszczając na górze budkę strażników i montując monitoring. Dziś litery mają 13,7 m wysokości i tworzą napis długości 106,7 m.

To koniec historii Hollywood Boulevard. Miejsca niepospolitego, przyciągającego jak magnes. Atrakcji, bez której USA pewnie by się obyło. Ale niejednoczenie doskonale definiującego tutejszy styl życia. ^{25, 26}

Zajrzyj także to ładnego irlandzkiego miasta Killarney.

Źródła:

¹https://www.thehotelhollywood.com/

²https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Hotel

³https://www.madametussauds.com/hollywood/

⁴https://en.wikipedia.org/wiki/Madame_Tussauds_Hollywood

⁵https://en.wikipedia.org/wiki/The_Hollywood_Roosevelt_Hotel

⁶https://www.thehollywoodroosevelt.com/

⁷ https://en.wikipedia.org/wiki/Grauman%27s_Chinese_Theatre

⁸https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Boulevard

⁹https://en.wikipedia.org/wiki/Dolby_Theatre

¹⁰https://en.wikipedia.org/wiki/El_Capitan_Theatre

¹¹ https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Masonic_Temple

¹² https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Wax_Museum

¹³https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Museum

¹⁴http://thehollywoodmuseum.com/about/our-history-vision/

¹⁵ https://en.wikipedia.org/wiki/Grauman%27s_Egyptian_Theatre

¹⁶ https://mussoandfrank.com

¹⁷https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Walk_of_Fame

¹⁸ https://en.wikipedia.org/wiki/Broadway_Hollywood_Building

¹⁹ https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_and_Vine

²⁰https://en.wikipedia.org/wiki/Capitol_Records_Building

²¹ https://en.wikipedia.org/wiki/Pantages_Theatre_(Hollywood)

^{22 https://en.wikipedia.org/wiki/The_Fonda_Theatre}

²³https://en.wikipedia.org/wiki/Vista_Theatre_(Los_Angeles)

²⁴https://www.vintagecinemas.com/vista/

²⁵https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Boulevard

https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Sign

²⁶https://en.wikipedia.org/wiki/Hollywood_Boulevard

Hollywood Boulevard – Bulwar Hollywood